Monday, March 31, 2008


Μετά από απαίτηση του αγαπητού μου κυρίου "PMAN", παραθέτω σ' αυτό το σημείο τα θετικότατα μου σχόλια για το υπέροχο μάθημα που κάνει. Κύριε, γιου αρ δε μπεστ τίτσερ! Οι ώρες διδασκαλίας σας μάς γεμίζουν χαρά, εσωτερική γαλήνη. Νιώθουμε βαθύτατο σεβασμό προς εσάς και δέος προς τον Προγραμματισμό! Καλό Πάσχα!!

4 comments:

KouKos said...

Πως ζηλεύω κάτι τέτοιους καθηγητές!!! Άραγε, θα μιλήσει ποτέ έτσι κάποιος μαθητής και για μένα???

Sophia said...

Καλησπέρα Κούκε μου!
Πλάκα έχεις! Μη ζηλεύεις, σίγουρα θα αγαπούν κι εσένα οι μαθητές σου. Αν παράλληλα με το μάθημα, μπορείς και μερικές φορές να κάνεις λιγάκι τον ψυχολόγο και τον "εμψυχωτή", τότε να είσαι σιγουρος ότι οι μαθητές σου θα σε θυμούνται όσα χρόνια κι αν περάσουν - με την καλή έννοια!
Καλό σου βράδυ! :)

Dimitris said...

Σαν εκπαιδευτικός να παρατηρήσω με τη σειρά μου πως όταν έστω κι ένας μαθητής ή μια μαθπήτρια αξιολογεί θετικά το διδακτικό έργο ενός καθηγητή του/της,τότε βρίσκεται στο σωστό δρόμο...Συγχαρητήρια στο συνάδλεφο.Καλημέρα μικρή Σοφία

Sophia said...

Καλησπέρα Δημήτρη!
Δε με έχουν πει ποτέ μικρή, αλλά θα κάνω τα στραβά μάτια :)
Θα μεταβιβάσω τα συγχαρητήρια σου στον εν λόγω καθηγητή, θα κάνει χαρούλες!