Και ξαφνικά όλα τελείωσαν.
Έφυγες. Ούτε καν ανακοίνωσες την αποχώρησή σου, άφησες άλλον να το κάνει.
Ούτε μία κουβέντα, ούτε μία ειδοποίηση.
Δειλία; Αδιαφορία;
Μάλλον το δεύτερο, δεν είσαι τέτοιος άνθρωπος.
Μου δίδαξες πολλά, έμαθα να ανοίγομαι, να μιλάω, να λέω όσα νιώθω.
Κοντά σου ένιωθα ελεύθερη, πετούσα..
Είχα πει "μου λείπεις", τώρα πρέπει να συνηθίσω την απουσία σου. Πονάει περισσότερο απ' όσο είχα φανταστεί.
Μα όχι, η αλήθεια είναι πως δεν το είχα φανταστεί. Όχι έτσι. Έτσι ψυχρά ωμά και απρόσωπα.
Είσαι ό,τι πιο γλυκό έχω ζήσει στη μικρή ζωή μου.
Όμως όσο με γοήτεψες, τόσο με απογοήτεψες.