Saturday, April 26, 2008

Ένα όνειρο

Σε είδα στο όνειρό μου...
Ήταν από τα όνειρα εκείνα τα έντονα, από αυτά που σε καμία περίπτωση δεν φαντάζεσαι ότι κοιμάσαι. Ήμουν κοντά σου, ήμαστε μαζί και γελούσαμε.
Ένιωσα ξανά τόσο έντονη την παρουσία σου. Ήσουν κοντά μου, τόσο απλά.
Κι ένιωθα πάλι να πετάω στα ουράνια, όπως τότε που μου έλεγες για τη ζωή σου και εγώ, χωρίς να το υποψιάζεσαι, σιγά σιγά σ' ερωτευόμουνα.
Και δυστυχώς, ξύπνησα κάποια στιγμή από το νοητικό μου κατασκεύασμα και μαζί, από την οδυνηρή σου πλάνη.
Πώς είναι δυνατόν τα όνειρα να κρατάνε μόνο 3 δευτερόλεπτα, αφού εγώ κοντά σου ένιωθα πως ξανασταμάτησε ο χρόνος;

6 comments:

Dimitris said...

Μάλλον τα όνειρα πρέπει να κρατάνε μόνο 3 δευτερόλεπτα,για να βρίσκουμε τη δύναμη να ξυπνάμε από αυτά....όσο και αν δε το θέλουμε πολλές φορές...Τις θερμότερες ευχές μου για το Πάσχα

KouKos said...

Χριστός ανέστη Σοφία μου!
Πόσες φόρες θέλουμε να σταματήσει πραγματικά ο χρόνος για να είμαστε συνεχώς ευτυχισμένοι? Συνήθως σε αυτές τις στιγμές είμαστε δίπλα σε κάποιον που αγαπάμε, και νοιώθουμε τόση ασφάλεια...
Δεν έχει και τόση σημασία τελικά, το αν αυτές οι στιγμές είναι πραγματικές, ή αν τις βιώνουμε σε ένα όνειρο! Σημασία έχει ότι κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη. Η καλύτερα... μας θυμίζουν ότι ζούμε!
Να είσαι σίγουρη, πως θα ζήσεις πολλές τέτοιες στιγμές, οι οποίες θα κρατήσουν περισσότερο από 3 δευτερόλεπτα...

Pazcual said...

More than once has happen, and all times the feeling after has become worst...But at least u keep the experience. If we can describe that with such miserable word.

Greets,

Paz.

P.S: By the way, I find abt Eastern. Well, I expect u had a great Eastern, I have understand is really good one (hopefuly not like here: stay in house and lazy all times while oldies pretend that God is happy with the 120 rosaries they pray. I wouldn't like be God at all..)

Sophia said...

Dimitri, το κακό είναι ότι ξυπνάμε... Χριστός Ανέστη!


Κούκε μου,
Αληθώς Ανέστη! Από το ... ράμφος σου (χιχι) και στου Θεού τ' αυτί! Πλάκα κάνω, η αλήθεια είναι ότι τα παίρνω με τον εαυτό μου που επηρεάζομαι τόσο πολύ...


Paz,
you 're right. sometimes it's hard to get experiences! I' ll visit your blog soon...

KouKos said...

Μιας και σου αρέσουν τα μαθηματικά Σοφία μου, σε προσκελώ -και όποιον άλλο ενδιαφέρεται φυσικά- στο forum μαθηματικής λογοτεχνίας που χτίζουμε σιγά σιγά. Εκεί θα διαβάζουμε και θα σχολιάζουμε-συζητάμε για διάφορα λογοτεχνικά βιβλία, που σαν ήρωες έχουν μαθηματικούς. Μη σε τρομάζει, δε χρειάζεται να είναι κανείς μαθηματικός για να διαβάσει αυτά τα βιβλία...
Η διαύθυνση του forum είναι http://flatland.team-talk.net/forum-f8/
Ελπίζω να σου αρέσει η ιδέα, και να μπεις στην παρέα μας... μετά τις εξετάσεις σου φυσικά, για τις οποίες να σου ευχηθώ για άλλη μια φορά ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

giannis said...

mh me ksipnate....mono an eiste sigouroi oti mporo na ziso real to oneiro
sas eyxaristo