Πέρνο το θάροσ να διμοσιέφσο εδό μία ανάρτισι του Διμίτρι, που ομολογό ότι μου έκανε τεράστια εντίποσι.
Μιν αναροτιέστε προσ τί όλα αφτά τα ορθογραφικά μου - απλά διαβάστε!
"Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζητά ο κύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου.
Την πρόταση του κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές.
Ο κ. Ματσάκης προτείνει στον Κύπριο υπουργό τη σύσταση μιας ολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν, εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό/απλοποίηση της Ελληνικής γραφής.
Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως τροφή για σκέψη τα εξής:
1. Να καταργηθούν τα γράμματα η και υ και να αντικατασταθούν από το γράμμα ι.
2. Να καταργηθεί το γράμμα ω και να αντικατασταθεί από το γράμμα ο.
3. Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν ως εξής:
αι σε ε
ει σε ι
οι σε ι
υι σε ι
αυ σε αβ
ευ σε εφ
4. Να καταργηθεί η χρήση του γγ και να αντικατασταθεί από το γκ.
5. Να καταργηθεί το τελικό γράμμα ς και να αντικατασταθεί από το γράμμα σ.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, αναφέρει ο ευρωβουλευτής, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα (α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι, κ,λ, μ, ν , ξ , ο , π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το ου).
Ο κ. Ματσάκης υποστηρίζει ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη, ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας."
Παρακαλώ να το προωθήσετε, ώστε να δείξουμε πως αυτή η προχωρημένη για αυτούς ιδέα είναι ανθελληνική και θα μας καταστρέψει!
Υ.Γ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ:
"Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ."
Όχι δε με πιάνει κάποιος ξαφνικός υπερπατριωτισμός. Ούτε μου βγαίνει η διάθεση να εκστομίσω τίποτα εθνικιστικές πατριδοκάπηλες κορώνες...
Κάποιες απορίες μόνο μου προκαλεί το εν λόγω κείμενο...και θέλω να τις παραθέσω:
1.Μπορείτε να διανοηθείτε την συγκεκριμένη ανάρτηση με το νέο τρόπο γραφής που προτείνει ο Κύπριος ευρωβουλευτής και τι εντύπωση θα σας προκαλούσε;;
2.Σε μια εποχή που ένας ειδήμων των υπολογιστών, ο Bill Gates, προβλέπει ότι το μέλλον της κωδικοποιήσης στον προγραμματισμό των Η/Υ θα βασίζεται στην ελληνική γλώσσα ακριβώς εξαιτίας της πολυμορφίας της γραφής της,τι αξία μπορούν να έχουν προτάσεις σαν αυτή του Κύπριου ευρωβουλευτή;;
3.Αφού κάνει μια τέτοια πρόταση γιατί δεν την εξελίσσει περισσότερο...π.χ αντικαθιστώντας το ελληνικό με το λατινικό αλφάβητο,τα γνωστά σε όλους μας greeklish;; Εν κατακλείδι....δεν θέλω να σχολιάσω περισσότερο...άλλωστε όπως είχε πει κάποιος, κάπου κάποτε:
Ποτέ μην λογομαχείς με έναν ηλίθιο...θα σε ρίξει στο επίπεδό του και θα σε κερδίσει λόγω εμπειρίας!!!
Κι ένα δικό μου σχόλιο:
Η Τρέλα Δεν Πάει Στα Βουνά, Πάει Στις Πεδιάδες!!
Friday, June 27, 2008
Tuesday, June 24, 2008
Αποτελέσματα
Πήγα σήμερα να τα πάρω.
Και ιδού:
Έκθεση 18 (τρεις βαθμολογητές, ποιός τη χάρη μου!)
Μαθηματικά Γενικής 19.5
Προγραμματισμός 19.8
Φυσική 19.5
Διοίκηση 18.2
και...
...
ΚΑΙ...
...
...
!!!
Μαθηματικούλια Κατεύθυνσης 10.5
Καλό εεεε????
:)
Και ιδού:
Έκθεση 18 (τρεις βαθμολογητές, ποιός τη χάρη μου!)
Μαθηματικά Γενικής 19.5
Προγραμματισμός 19.8
Φυσική 19.5
Διοίκηση 18.2
και...
...
ΚΑΙ...
...
...
!!!
Μαθηματικούλια Κατεύθυνσης 10.5
Καλό εεεε????
:)
Wednesday, June 18, 2008
Ένα τεράστιο... "ΟΥΦ"!!
Ουφ!
Τέλειωσε το σχολείο.
Ουφ!
Σήμερα δεν έβαλα ξυπνητήρι, για πρώτη φορά στα λυκειακά χρονικά!
Το αποτέλεσμα: η ώρα 13:07.
Η κατάριψη όλων των ρεκόρ μου, είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, χεχε...
Και τώωωωωωρα????
Τι να κάνω??
Μαμά, καμιά ιδέα??
Τί?? Δεν πειράζει που παρακοιμήθηκα? Μαμά, είσαι καλά?
Α ναι, το ξέχασα, δεν έχω τίποτα να κάνω!
Ούτε διάβασμα ούτε τίποτα.
Και τώρα?
Πωπω μια ζέστη... Σκάει ο τζίτζικας.
Κάτσε να σηκωθώ...
Ωχ! Τί ζαλάδα είνσι αυτή!
Λες και ήπια κάβα χτες το βράδυ!
Μαμά, τι κάνεις?
Μαγειρεύεις?
Να σε βοηθήσωωω???
...
Να μαμά, κοίτα, έπλυνα τα μαρούλια!
Τώρα? Να στεγνώσω τις ντομάτες? Αμέσως!
Μαμά, γιατί χαμογελάς?
Πού κάνω δουλειές?
Ε να μη κουράζεσαι όλη την ώρα...
Να πάω μπάνιο?
Πού να τρέχω τώρα...
Ναι, το ξέρω ότι είναι πέντε βήματα η θάλασσα, αλλά με ρωτάς αν μπορώ να κάνω 5 βήματα?
Τί, υπερβάλλω?
Αχ μαμά, δε ξέρω...
Μάλλον δίκιο έχεις...
Αλλά νιώθω μια κούραση...
Θα μου περάσει ε?
Σωστά, σε λίγο θα 'μαι περδίκι!
Τα παιδιά τι κάνουν?
Πού να ξέρω? Δε μιλήσαμε από χτες.
Θα πήγαιναν πρώτα για μπάνιο και μετά κάπου αλλού, δε θυμάμαι, αλλά οι ώρες δε με βόλευαν... Όχι, δε μαλώσαμε, ξέρεις από πότε έχουμε να μαλώσουμε?
Απλά δεν έχω και πολλή όρεξη τώρα...
Έχει και μια ζέστη... Καμίνι γίναμε...
Τέλειωσε το σχολείο.
Ουφ!
Σήμερα δεν έβαλα ξυπνητήρι, για πρώτη φορά στα λυκειακά χρονικά!
Το αποτέλεσμα: η ώρα 13:07.
Η κατάριψη όλων των ρεκόρ μου, είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, χεχε...
Και τώωωωωωρα????
Τι να κάνω??
Μαμά, καμιά ιδέα??
Τί?? Δεν πειράζει που παρακοιμήθηκα? Μαμά, είσαι καλά?
Α ναι, το ξέχασα, δεν έχω τίποτα να κάνω!
Ούτε διάβασμα ούτε τίποτα.
Και τώρα?
Πωπω μια ζέστη... Σκάει ο τζίτζικας.
Κάτσε να σηκωθώ...
Ωχ! Τί ζαλάδα είνσι αυτή!
Λες και ήπια κάβα χτες το βράδυ!
Μαμά, τι κάνεις?
Μαγειρεύεις?
Να σε βοηθήσωωω???
...
Να μαμά, κοίτα, έπλυνα τα μαρούλια!
Τώρα? Να στεγνώσω τις ντομάτες? Αμέσως!
Μαμά, γιατί χαμογελάς?
Πού κάνω δουλειές?
Ε να μη κουράζεσαι όλη την ώρα...
Να πάω μπάνιο?
Πού να τρέχω τώρα...
Ναι, το ξέρω ότι είναι πέντε βήματα η θάλασσα, αλλά με ρωτάς αν μπορώ να κάνω 5 βήματα?
Τί, υπερβάλλω?
Αχ μαμά, δε ξέρω...
Μάλλον δίκιο έχεις...
Αλλά νιώθω μια κούραση...
Θα μου περάσει ε?
Σωστά, σε λίγο θα 'μαι περδίκι!
Τα παιδιά τι κάνουν?
Πού να ξέρω? Δε μιλήσαμε από χτες.
Θα πήγαιναν πρώτα για μπάνιο και μετά κάπου αλλού, δε θυμάμαι, αλλά οι ώρες δε με βόλευαν... Όχι, δε μαλώσαμε, ξέρεις από πότε έχουμε να μαλώσουμε?
Απλά δεν έχω και πολλή όρεξη τώρα...
Έχει και μια ζέστη... Καμίνι γίναμε...
Tuesday, June 10, 2008
Ξεκαθάρισμα Λογαριασμών
Λοιπόν, τώρα, χωρίς υπεκφυγές.
Είμαστε οι δυο μας, εσύ κι εγώ, και το ξέρεις.
Θα σ' το πω για πρώτη φορά και τελευταία:
ΣΕ ΞΕΧΝΑΩ.
Ναι, ναι, καλά άκουσες, σε ξεχνάω.
Δεν το περίμενες ε?
Κι εγώ, αν κάποιος πριν δυο μήνες μου έλεγε ότι θα σταματούσα να σε σκέφτομαι, θα έβαζα τα γέλια.
Τώρα κουνώ το κεφάλι με απάθεια...
Ναι σου λέω, ακόμα δε με πιστεύεις, έχω αρχίσει να σε ξεχνάω!
Η εικόνα σου δεν είναι πια ξεκάθαρη.
Δε θα μπορούσα πλέον να σε ζωγραφίσω όπως έκανα παλιά.
Ακόμα κι η φωνή σου, αυτή η φωνή που αγάπησα, ακόμα κι αυτή έχει αρχίσει να κάνει "χρατς", σαν παλιός δίσκος βινυλίου.
Τί; Μη μου πεις ότι ξαφνιάσεσαι; Ότι δεν το περίμενες αυτό από μένα!
Στο κάτω κάτω, γιατί να με ξεχάσεις εσύ και να σε θυμάμαι εγώ;
Νομίζεις ότι μ' αρέσει, ότι τη βρίσκω να υποφέρω;
Καλέ μου, κάνεις λάθος...
Ή μήπως είχες την εντύπωση ότι θα τρέχω από πίσω σου σαν σκυλί, λαχανιάζοντας και κουνώντας την ουρά;
Σου έχω νέα, το αγαπημένο μου ζώο είναι η γάτα.
Ευέλικτη και ανεξάρτητη.
Χαδιάρα μ' όσους την αγαπούν, σκληρή για τους εχθρούς της.
Αν είσαι εχθρός μου;
Όχι ακριβώς.
Δε νιώθω ότι σε μισώ, όχι, αυτό πρέπει να το καταλάβεις.
Δεν είναι μίσος αυτό που νιώθω, όχι, δεν είναι...
Είναι μια αδιαφορία, ναι, αδιαφορία, και ίσως, μια απορία, αν τελικά άξιζε που έγινα ράκκος...
Αυτά που λες, λοιπόν φίλε μου, αυτά που λες...
Μια μέρα θα σε θυμάμαι και θα είσαι μία ανάμνηση, όχι απαραίτητα γλυκιά, ίσως γλυκόπικρη, αλλά τουλάχιστον, ανώδυνη...
Ναι βέβαια! Για το τέλος, το κλισέ μου θα το πω:
Καλή σου τύχη, φίλε μου, και καλη ζωή.
.
Είμαστε οι δυο μας, εσύ κι εγώ, και το ξέρεις.
Θα σ' το πω για πρώτη φορά και τελευταία:
ΣΕ ΞΕΧΝΑΩ.
Ναι, ναι, καλά άκουσες, σε ξεχνάω.
Δεν το περίμενες ε?
Κι εγώ, αν κάποιος πριν δυο μήνες μου έλεγε ότι θα σταματούσα να σε σκέφτομαι, θα έβαζα τα γέλια.
Τώρα κουνώ το κεφάλι με απάθεια...
Ναι σου λέω, ακόμα δε με πιστεύεις, έχω αρχίσει να σε ξεχνάω!
Η εικόνα σου δεν είναι πια ξεκάθαρη.
Δε θα μπορούσα πλέον να σε ζωγραφίσω όπως έκανα παλιά.
Ακόμα κι η φωνή σου, αυτή η φωνή που αγάπησα, ακόμα κι αυτή έχει αρχίσει να κάνει "χρατς", σαν παλιός δίσκος βινυλίου.
Τί; Μη μου πεις ότι ξαφνιάσεσαι; Ότι δεν το περίμενες αυτό από μένα!
Στο κάτω κάτω, γιατί να με ξεχάσεις εσύ και να σε θυμάμαι εγώ;
Νομίζεις ότι μ' αρέσει, ότι τη βρίσκω να υποφέρω;
Καλέ μου, κάνεις λάθος...
Ή μήπως είχες την εντύπωση ότι θα τρέχω από πίσω σου σαν σκυλί, λαχανιάζοντας και κουνώντας την ουρά;
Σου έχω νέα, το αγαπημένο μου ζώο είναι η γάτα.
Ευέλικτη και ανεξάρτητη.
Χαδιάρα μ' όσους την αγαπούν, σκληρή για τους εχθρούς της.
Αν είσαι εχθρός μου;
Όχι ακριβώς.
Δε νιώθω ότι σε μισώ, όχι, αυτό πρέπει να το καταλάβεις.
Δεν είναι μίσος αυτό που νιώθω, όχι, δεν είναι...
Είναι μια αδιαφορία, ναι, αδιαφορία, και ίσως, μια απορία, αν τελικά άξιζε που έγινα ράκκος...
Αυτά που λες, λοιπόν φίλε μου, αυτά που λες...
Μια μέρα θα σε θυμάμαι και θα είσαι μία ανάμνηση, όχι απαραίτητα γλυκιά, ίσως γλυκόπικρη, αλλά τουλάχιστον, ανώδυνη...
Ναι βέβαια! Για το τέλος, το κλισέ μου θα το πω:
Καλή σου τύχη, φίλε μου, και καλη ζωή.
.
Subscribe to:
Posts (Atom)