es ist klar...

der regen wäscht auf jeden fall weg was war...

und es erscheint mir überall schenkt er auch neues leben,

'ne neue chance für jeden,

wenn sonnenlicht durch wolken bricht

wie nach 'nem sommerregen...

Die Fantastischen Vier

''Sommerregen''

But Billy Jean is not my lover

and the kid is not my son...

απο καπου αλλου

η ψυχη μου ειναι μωβ.
κι ας ζουν μοναχα εφτα φορες, εγω θα ζησω δεκα.
με του ομηρου τις γατες θα γυρνω σε παραμυθια διχως ονομα,
που δεν θα τα ξερει ακομη κανεις.
γιατι το κλαμα της εβδομης, απ την πρωτη ξεκινα,
και ως το απειρο εκτεινεται.
απ την πτωση, ως τη θεωση, απ τη μυγα στο βουνο.
απο του μωρου το βλεμμα, ως το γκριζο τ ουρανου.
ως την ακρη της τρελας θα σε παω, αν μου δωσεις μια σου ζωη.
αν βασταξεις να χωρεσεις στη ψυχη σου μια στιγμουλα
ολης της γης το βασανο, ολης της γης τον πονο.
θα στον κλεψω απο το χωμα της σιβηριας,
απο τη σκονη της σαχαρας.
τον παγο του πολου θα σου φυσηξω στα μαλλια, 
και τα μουδιασμενα κοραλλια θα σου φορεσω δαχτυλιδια.
γιατι εμαθες να ζεις χωρις αυτα.
κι ειναι κριμα.

Τρελό

Συνέβη στο Παρίσι πρόσφατα και μπορεί να συμβεί και αλλού. Μερικές εβδομάδες πριν, στον κινηματογράφο, μια κοπέλα αισθάνθηκε κάτι στο κάθισμά της. Όταν σηκώθηκε να δει τι ήταν, είδε μια βελόνα να βγαίνει από το κάθισμα με ένα συνημμένο 'εσείς μολυνθήκατε μόλις από το HIV. ' 

Το κέντρο ελέγχου ασθενειών (στο Παρίσι) εκθέτει πολλά παρόμοια γεγονότα από πολλές άλλες πόλεις. Όλες οι δοκιμασμένες βελόνες ήταν θετικό HIV. Το κέντρο επίσης αναφέρει ότι οι βελόνες έχουν βρεθεί στους διανομείς μετρητών, σε δημόσιες τραπεζικές μηχανές. Ζητάμε ο καθένας να προσέχει όταν αντιμετωπίζει τέτοιου είδους καταστάσεις. Όλες οι δημόσιες καρέκλες, τα καθίσματα πρέπει να επιθεωρούνται με προσοχή πριν από κάθε χρήση. Μία προσεκτική οπτική επιθεώρηση πρέπει να είναι αρκετή. Επιπλέον, ζητούμε ο κάθε ένας από σας να περάσει αυτό το μήνυμα σε όλα τα μέλη της οικογένειάς του και των φίλων του.

Πρόσφατα, ένας γιατρός έχει διηγηθεί μια κάπως παρόμοια περίπτωση που συνέβη σε έναν από τους ασθενείς του στον κινηματογράφο Priya στο Δελχί. Ένα νέο κορίτσι, που επρόκειτο να παντρευτεί σε μερικούς μήνες, τσιμπήθηκε, ενώ παρακολουθούσε έργο στον κινηματογράφο. Η ετικέτα με τη βελόνα είχε μήνυμα 'υποδοχή στον κόσμο της οικογένειας HIV. Αν και οι γιατροί είπαν στην οικογένειά της ότι απαιτούνται περίπου 6 μήνες πριν ο ιός γίνει ισχυρός για να αρχίσει το επιδρά στον οργανισμό και ότι ένα υγιές θύμα θα μπορούσε να ζήσει περίπου 5-6 έτη, το κορίτσι πέθανε σε 4 μήνες.

Όλοι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις δημόσιες θέσεις. Σκεφτείτε ακριβώς τη διάσωση μιας ζωής με την αποστολή αυτού του μηνύματος. Παρακαλώ, δώστε μερικά δευτερόλεπτα του χρόνου σας και στείλτε αυτό το e-mail σε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορείτε.'

Νάσια Φωτσίου
Λειτουργός Εκτελεστικής Γραμματείας 
Αντιναρκωτικού Συμβουλίου Κύπρου

Ιεριχώς

Σε σένα μιλάω, ακούς, σε σένα εκεί
Που μόλις ξύπνησε η αυγή, ανάδεψες σιγά το πέπλο
Και σαν της Ιεριχούς το ρόδο αναδιπλώθηκες δειλά.

Που όλον τον κόσμο 'χες γυρίσει για να βρεις από το τίποτα μιλιά
Και με συνάντησες εδώ, σε μια έρημο από ανθρώπους
Με τα μάτια σου να λες φυλαχτά από άλλους τόπους.

Που με γέμισες ορμές να ξετυλίξω το κουβάρι
Και ν' ανοίγω άλλο ένα συρτάρι, με τη σκέψη μου στο χτες.

Μα τα χρώματα θ' αλλάξουνε, θα δεις,
Ζωντανά θα γίνουν, φωτεινά λαμπαδιασμένα,
Φωτιά δώσε στην ώχρα και στο θάνατο φωτιά.

Σαν τη φωτιά που τον φοίνικα αργά σκοτώνει
Μα αυτός απτόητα ξανά από τις στάχτες μέσα αναβιώνει
Και δίνει εικόνα για αύριο και χτες, για το λευκό σου και το μαύρο
εξαπολύοντας ευχές,
Έτσι λοιπόν κι εδώ εσύ, πού 'σαι ελπίδας λείψανο και ζωής απομεινάρι
Μη ζεις μακριά αποκομμένος απ' της φωτιάς σου το κλωνάρι.

Μα όπως το αστέρι φέγγει και η γη όπως γυρνά
Έτσι και η ζωή σε παίρνει δε σ' αφήνει μια φορά
Να γυρνάς αέναα να σπέρνεις της ζωής τη σκέψη
Αγνοώντας του κόσμου την διχόνοια και την δειλή τη λέξη. 

Όνειρο γίνε και πράξη φωτείνη
Να προχωράς γοργά με τόλμη και ορμή
Ηλίου αποστολική εκπομπή η εικόνα σου
στη διφορούμενη υστεραία.


Jimank1hc - Sophia

Jericho Rose - the undying

                                                             ... και ξανά απ' την αρχή...

Deins und Meins

nein, behalte deine tränen für dich, ich will sie nicht sehen.
vergiss es, nein.
ich werde dir nicht verzeihen.
du kannst weinen, heulen, schreien.
meine ohren werden taub sein, und meine augen blind.
ja und mein herz...
das wird natürlich kalt sein, so wie du es wolltest.
kalt und gefühllos. leer.
du wirst vor mir knieen und mich anschauen.
ich werde zurückschauen. einfach so.
apathisch und verletzt zugleich.
was hast du nur aus mir gemacht...
ich dachte keiner würde mich verwandeln.
doch ich hatte mich in dir geirrt.
du warst anders. du hattest macht über mich.
und ich..
ja ich war hilflos in deiner gegenwart.
doch in diesem moment der verzeihung,
jetzt werde ich hart bleiben.
so wie du es warst.
distanziert und blind.
in meinen augen wird sich nicht eine einzige träne bilden.
doch aus deinen wird das leid zu lesen sein.
dein innerstes wird sich binden und entblößt an die oberfläche dringen.
vielleich wird es sogar an deiner wange herabkullern
und eine salzige spur bis zu deinem kinn ziehen.
und dann wird es, dein schwarzes leid, ungehemmt zu boden fallen.
und direkt auf meinem liegen.

Το Σκάκι

Μουσική - Στίχοι: Παπαδημητρίου Δημήτρης - Αναγνωστάκης Μανώλης
Ερμηνεία: Γεράσιμος Ανδρεάτος
 
Έλα να παίξουμε...
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου
Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη
 
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει από καιρό πριν από μένα
 

Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω
Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω
Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω
που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει
δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη
γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις
 
Έλα να παίξουμε...
Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω
Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα
 
Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω...
 
Έλα να παίξουμε...
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα...

5 minuten

ich sah ihn an. er lächelte nicht zurück wie üblich. er sah weg und sprach mit harter stimme
warum wolltest du dass ich komme?
damit ich dich sehe, ich vermisse dich
er sah immernoch von mir weg
ich stellte mich in sein blickfeld, zögernd
und?
jetzt sah er mich an, ein funken schwärze in seinem blick, ich hatte ihn nie zuvor gesehen
das hättest du dir früher überlegen sollen
ich wollte ihn umarmen und trösten. sagen dass nicht alles falsch war, dass es noch mehr von mir gab das er noch nicht kannte
ich berührte seine hand
er saß steif da
zuckte mit den augen und sah wieder fort
was tust du? schau mich an!
ich wollte wieder fluchen doch das mochte er nicht
ich fluchte in gedanken
hör zu, sag mir ob ich gehen soll
ja. geh.
das war heftig, das ging zu schnell
hör auf!
geh. ich habs dir gesagt.
nein
geh
meine hand klatschte gegen sein gesicht
ungewollt
er funkelte mich an
geh. jetzt
nein!
ich ließ den tränen freien lauf und fiel
ließ mich fallen
fang mich auf, bitte, fang mich auf
er fing mich auf
zart
sanft
stark
beschützend
er hielt mich fest
ich ließ den kopf hängen
er suchte meinen blick und küsste mich
lange
es tat weh
sehr weh
er drückte mich an sich
feste
und flüsterte mir ins ohr
und jetzt geh.