Ένας άλλος ρατσισμός

Η Ρήση: "Μωρή, μπλογκ έκανες ή ζωολογικό κήπο;;"

Η Αντίρρηση (προς απάντηση μιας φίλης που δεν άντεξε να μην πει την καλοσύνη της): Γιατι;;;;; Δε σου αρέσουν τα ζωάκια μου;;; Δυό φοράδες που φαίνεται να ξεκαρδίζονται στα γέλια, μία μικρή αρκτική αλεπού και μια -άκρως επικίνδυνη- λεοπάρδαλη: λατρεύω τα ζώα. Ιδιαίτερη συμπάθεια έχω στις γάτες (τις σπιτίσιες) και στις φώκιες, αν και μέχρι στιγμής δεν φιλοξενείται κάποια εδώ. Γενικά θαυμάζω και σέβομαι το μεγαλύτερο μέρος του ζωικού βασιλείου, εξαιρουμένων των αραχνών, των κουνουπιών και των διαφόρων παρασίτων. Γενικά πιστεύω πως όλα τα ζωντανά χρειάζονται και παίζουν κάποιο ρόλο στην τεράστια τροφική αλυσίδα, όμως τα 3 προαναφερόμενα είδη καλά θα έκαναν θα συνεχίσουν να αποτελούν μέρος της τροφικής αλυσίδας μακριά μου. Για το καλό και των δυο μας!

Αν και κάπου διάβασα ότι υπάρχουν ασφαλώς και είδη αραχνών κλπ προς εξαφάνιση. Και είναι πιστεύω πιο δύσκολο να προστατευτούν από τα άλλα είδη, για τον πρακτικό λόγο ότι είναι μικρές και δύσκολα παρακολουθούνται οι κινήσεις τους, αλλά και επειδή οι φιλοζωικοί και λοιποί οργανισμοί δεν δέχονται μεγάλη υποστήριξη/ανταπόκριση για τέτοιου είδους ζώα. Οι μεγάλες δωρεές και υιοθετήσεις γίνονται για τα ζωάκια που φαίνονται γούτσι-γούτσι, αρκουδάκια, δελφίνια, πάντα, αλλά και τίγρεις, ελέφαντες κλπ. Πρόκειται για ζώα με εμφάνιση πιο "εμπορική", προκαλούν ευκολότερα την συμπάθεια και τον οίκτο από μία κατά τα φαινόμενα ανέκφραστη τροπική ταραντούλα, έναν βόα-στραγγαλιστή κλπ. Είναι φυσικά και πιο σικ να πεις "υιοθέτησα μία πολική αρκούδα" ή "κάθε χρόνο πληρώνω τόσα για το δελφίνι μου", παρά να πεις ότι "πεθύμησες την ανακόντα σου" ή "μου στείλανε φάκελο με την κατάσταση υγείας της ύαινάς μου"... Τελικά υπάρχει ρατσισμός και απέναντι στα ζώα. Και δεν εξαιρούμαι της κατηγορίας...